Vrijdag 11 en zaterdag 12 zijn we op de camperplaats tussen Benicarlo en Peniscola. We gebruiken de eerste dag de tijd om te internetten, boodschappen te doen en een wandeling langs het strand te maken van Benicarlo. Dit is een echte seniorenstad. We kunnen zelfs in het zonnetje buiten lunchen. Het is nog even wennen aan het witte, droge Spaanse brood. Af en toe vinden we iets beters. Met de spotgoedkope (en toch lekkere) Spaanse wijn hebben we geen moeite. We maken een babbeltje met medecamperaars op het terrein. Veel Nederlanders hebben we nog niet gezien; voornamelijk Duitsers en Fransen trekken naar het zuiden, soms met campers zo groot als een bus.
De nacht op zaterdag was aardig koud, ook 's morgens staat er een frisse wind maar tegen tienen komt toch de zon te voorschijn. We fietsen naar Peniscola om de oude stad te bezoeken. Die ligt op een klip die uitsteekt in zee en is eigenlijk een 14e eeuws fort: Castell del Papa. Dikke muren er om heen en een doolhof van kronkelende, met gladgeslepen kiezels geplaveide straatjes en blauwwitte huisjes, een vuurtoren en een kerk Er is een mooi uitzicht over de drukke vissershaven en het kilometers lange strand. We eten wat heerlijke verse visjes bij het haven restaurant. 's Avonds is er een gitaarconcert in het congrescentrum ter ere van het 100ste sterfjaar van de Spaanse componist Tarrega. Voor 5 euro kunnen we er bij zijn. De zaal is nog niet voor ¼ deel gevuld en het is er erg koud maar de muziek van Manuel Babiloni is prachtig. Een goede compensatie voor onze gejatte cd's. Als we terugfietsen is het buiten ook aardig koud. We steken voor de eerste keer ons kacheltje aan en spelen nog een potje scrabble.

Zondagochtend begint het te regenen en de lucht ziet grauw. We besluiten verder te gaan; Valencia staat op de planning. We gaan even bij de Carrefour binnen voor wat nodige voorraad. De Spanjaarden brengen hier hun natte zondagen door want het is beredruk. Ook als we Valencia binnenrijden regent het nog en we gaan verder door in zuidelijke richting. We kwamen voor de zon toch? We zien hier uitgestrekte sinaasappelboom-gaarden. Onze kerstboom dit jaar heeft alleen oranje ballen dus! We stoppen in El Perello aan de haven en de regen houdt nog steeds niet op. Hopelijk is het morgen beter.

Niet dus! Het blijft gieten de hele nacht en de volgende dag maken de ruitenwissers overuren. Wij zijn zo'n 140 kilometer zuidwaarts gereden en zijn in l'Alfas del Pi vlakbij Benidorm aangekomen. Af en toe reden we tot aan onze assen door het water dat over de straten stroomde. Zeer harde windstoten deden ons campertje op zijn banden schudden. Noodweer dus! Op dit camperpark zijn alle voorzieningen +wifi, warme douche en 's morgens vers brood. Alleen is de internetverbinding heel dun en de douche is nu even alleen koud. Er is plaats voor zo'n 40 campers en er zijn amper lege plekken.
Pas de volgende dag als het licht is en de storm voorbij is zien we waar we staan. Besneeuwde bergtoppen liggen niet ver weg. De zon schijnt weer volop en alleen aan grote plassen is te zien welk weer het de afgelopen twee dagen was. We nemen bus 10 naar Benidorm en struinen daar de halve dag rond. We bekijken een paar mooie pleintjes en een park met amfitheater. Heel veel hoge flatgebouwen bepalen het stadsgezicht; een lange boulevard vol met veel grijze en kale koppies, al dan niet met rollator, wandelstok of scootmobiel. De een loopt met dikke winterjas, de ander in topje en korte broek.(De laatste zijn meestal Engelsen) Eén waaghals (of stoere bink!) loopt met zwembroek op het strand heen en weer. Tegen half vier zijn we op het park terug. Er is nog steeds geen warm water. Ik ruil 3 uitgelezen boeken in het kantoortje om voor andere. Morgen gaan we door richting Alicante.