3 februari 2010.De dag begint met regen en het waait flink. En dat blijft de hele dag zo. We hebben de Costa del Sol en de Middellandse Zee achter ons gelaten en rijden nu langs de Atlantische Oceaan. In de Straat van Gibraltar is het druk met grote schepen. De grote havenstad Algaciras laten we liggen en gaan naar het allerzuidelijkste puntje van Europa: Tarifa. De afstand naar de overkant, Afrika (Marokko), is hier 14 kilometer en normaal gesproken zou je prima de overkant kunnen zien. Nu niet: er hangt een dikke bewolking. We gaan over 2 bergpassen en we rijden door de wolken. In Tarifa houdt het op met regenen en we maken een strand/duinwandeling en vinden een prima parkeerplaats aan het strand. Er staan al 5 campers dus wij sluiten aan. Later begint het weer te regenen. Hopelijk is het morgen beter! We hebben ontdekt dat ons kacheltje af en toe niet meer aan wil. In Malaga hebben we er al een keertje naar laten kijken, nieuwe batterijen erin gedaan en toen deed hij het ineens wel weer. Maar gisteravond wilde hij weer niet branden. In Cadiz willen we het laten repareren want het zou hier aan de Atlantische kust 's nachts wel eens wat kouder kunnen zijn dan aan de Middellandse Zee. De wereldontvanger deed het al een tijdje niet meer. Nart heeft hem opengemaakt, niets kunnen vinden, en weer dichtgemaakt. Nou doet ie het weer! We kunnen weer Nederlandse berichten ontvangen en op de hoogte blijven van de kou waar Nederland mee te maken heeft.4 februari. We vinden in de buurt van Cadiz een camperbedrijf. We leggen ons probleem met de ontsteking uit en de man wil er wel even naar kijken. Hij schroeft de kap los en haalt de batterijen er uit. Ja, we hebben er net nieuwe in gedaan. Hij probeert een keer.....Natuurlijk nou doet ie het ineens wel weer. Wedden dat ie het vanavond weer niet doet?

We vinden na veel rondrijden in El Puerto de Santa Maria eindelijk de camping. De halve stad ligt open i.v.m. straatwerkzaamheden. Hier vandaan kunnen we makkelijk Cadiz bereiken om daar rond te kijken. We zijn nu in de sherrystreek van Spanje aangekomen. Veel reclame van Tio Pepe en Osborne. De grote stier van Osborne hebben we al diverse keren onderweg gezien. 5 februari. Het was niet nodig maar we hebben toch even de kachel uitgeprobeerd en wat denk je? Niet dus! Dan toch maar weer een camperbedrijf opzoeken bij de volgende grotere stad.

We kunnen per catamaran oversteken naar Cadiz. Dat is leuk en handig. In 20 minuten zijn we in het oude centrum waar we een van de vele stadswandelingen maken. Eerst natuurlijk de kathedraal, prachtig mooi met een gouden koepel. We dwalen door de smalle straatjes met de oude pandjes waarin winkeltjes zijn gevestigd, bewonderen de gezellige pleinen (meestal met een oude kerk er aan) met terrasjes en bloemenkraampjes. Er is op de uiterste punt een groot park met kunstig gesnoeide bomen. Cadiz heeft een grote haven en ligt helemaal op een langwerpig schiereiland. Er hangt een ontspannen sfeer. De voorbereidingen voor carnaval zijn al begonnen. Er hangen allerlei versieringen in de straten en op een groot plein wordt aan een podium gewerkt. Carnaval in Cadiz schijnt een van de uitbundigste van Spanje te zijn. Tegen vieren zijn we weer terug in El Puerto de Santa Maria. We lopen nog even door het centrum van deze stad en langs het Osborne sherrybedrijf. De zon heeft zich weer de hele dag laten zien en de temperatuur is uitstekend, zo'n 22 graden. Dat mag van ons zo blijven. Morgen gaan we weer een eindje verder. We komen dan in de buurt van Nationaal Park Doñana, het grootste van Spanje. Het ligt rond de delta van de Rio Guadalquivier en moet een uitstekende plek zijn om allerlei vogels en andere dieren te zien. Het staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco.6 februari 2010.

^{Zondag 7 februari 2010.}

^{Nart heeft slecht geslapen. Ik ga wat informatie halen bij de toeristeninfo en Nart gaat weer slapen. Ik wil weten waar de dichtstbijzijnde camping is. Die is in Rota, 12 km terug. We kunnen niet onbeperkt op de parking blijven staan. Toilet en afvalwatertank moeten regelmatig geleegd worden en ook stroom en drinkwater moet worden aangevuld. En als Nart echt onder het mes moet kon het nog wel eens een tijdje duren voordat we onze trip weer kunnen voortzetten. Ik krijg alle info die ik nodig heb en wandel het mooie stadje door. Ik heb geen boeken meer te lezen en zoek een boekhandel die ook Engelse boeken verkoopt. Helaas die vind ik niet. Er zijn hier een stuk of tien Sherryfabrieken en in de straatjes ruik je ze al van verre. Ik doe nog wat nodige boodschappen en als ik tegen half 1 terug kom bij de camper ligt Nart nog steeds te slapen. Hij heeft niet het idee dat het abces minder wordt. Toch nog maar even doorgaan met de medicijnen. Morgen zal de dokter wel uitmaken wat er moet gebeuren. Hij wil weer slapen dus na een hapje eten ga ik op de fiets wat toeren. Eerst naar de steiger waar een rondvaartboot elke dag om 10.00 het natuurgebied doorkruist; ook hier staat een sherrybedrijf. Richting de zee kom ik een optreden van een carnavalsclub tegen midden in de straat op een podium. Veel volk er om heen. Ze zingen de longen uit hun lijf en het schijnt een leuke act te zijn want er wordt veel gelachen. Dan fiets ik door naar Las Dunas, een groot winkelcentrum net buiten Sanlucár maar het is helaas dicht op zondag. Zo zie ik toch nog heel wat van de stad. Om half 5 ben ik terug. Nart meldt dat de wc-pot tjokvol zit dus we besluiten om nu naar de camping in Rota te gaan. Net op dat moment komt Meindert, die gisteren zo behulpzaam was en zelfs later op de avond nog even langs kwam om te informeren, aanfietsen. Hij heeft voor ons wat foldertjes o.a. een van de camping waar we heen willen. Hij is daar met zijn vrouw Wil vandaag helemaal heen gefietst om voor ons informatie te halen. Dat is nog eens aardig! Hij helpt me met het opzetten van de fietsen en dan rijden we (Nart liggend) naar de camping. Dat is een ritje van 20 minuten; het laatste stuk is een slechte weg vol kuilen en scheuren. Voor 17 euro kunnen we hier overnachten inclusief stroom en alle andere voorzieningen. Na het eten valt Nart meteen weer in slaap. Het ziet er nog helemaal niet goed uit. Er blijkt geen warm water uit de douche te komen; dat is balen. 's Nachts komt het met bakken de lucht uit. Maandag 8 februari}

^{Als ik de volgende ochtend om 7 uur in het donker naar het toiletgebouw loop sta ik tot aan mijn enkels in het water. De halve camping staat blank. Om acht uur rijden we al richting het ziekenhuis. Het is er erg druk. Het blijkt dat een andere dokter waarneemt. Enfin, om een lang verhaal kort te maken ( nadat die arts en nog 2 chirurgen Nart onderzocht hebben) : het abces is alleen maar groter geworden, maar nog niet zacht genoeg om open te snijden en bovendien heeft hij spoelworm. Of het een met het ander te maken heeft daar komen we niet achter. Gelukkig is er nu, in tegenstelling tot zaterdag, wel een verpleegster die redelijk Engels spreekt en behulpzaam is met vertaling. De artsen spreken amper iets anders dan Spaans. Er worden weer en meer medicijnen voorgeschreven en woensdag weer terugkomen voor controle. Omdat we vermoeden dat dit aardig in de papieren gaat lopen en dit ziekenhuis Nart ziektekostenverzekering niet kent, bel ik SOS international om voor ons te regelen dat we niet steeds contant hoeven af te rekenen. Ze gaan het regelen. Zij nemen contact op met het ziekenhuis en ik fax de onderzoeksresultaten door. Dan naar de apotheek en een schema voor inname gemaakt.'s Middags (we staan weer op de parking in het dorp) gaat Nart slapen en ik ga boodschappen doen en wat internetten. 's Avonds gaat het weer aardig te keer; de hele dag was het droog en zonnig. Het is nu afwachten of de medicijnen helpen.}