Woensdag de 24e dan eindelijk weer foto's en verhalen verstuurd vanuit een cybercafeetje in Tavira, waar we met de trein vanaf de camping naar toe gaan. Tavira is een mooie stad met veel historische kerken en herenhuizen met filigreinbalkons en hekwerk. Het ligt aan weerszijden van de rivier de Gilao en de beide delen worden verbonden door een oude Romeinse brug. Vanaf de muren van het Moorse kasteel is er een prachtig uitzicht over de stad met z'n typische piramidevormige daken. Voor de kust hier ligt tot aan Faro het Parque Natural da Ria Formosa. Alweer zo'n gebied waar veel watervogels broeden en overwinteren. Ook de zeldzame purperkoet komt hier voor. Gisteren maakten we hier al een tochtje. 's Avonds beleven we life de 10 kilometerramp van Sven Kramer mee via de wereldomroep. Verbijsterd luisteren we naar dit verslag.

Donderdag ( het is de 100ste dag dat we met onze zwerfauto op pad zijn) gaat het eerst te voet naar de zee. De boulevard hier in Cabanas de Tavira ligt helemaal open. Hij wordt gemoderniseerd. We hebben zicht op Ilha de Tavira, een 11 km lang en 500 meter breed zanderig duin en alleen ‘s zomers met een veerbootje bereikbaar. We zijn 3 nachten op de camping en gaan dan weer een eindje verder.

Vrijdag de 26e rijden we op ons gemak richting Olhao. We maken een drie uur durende wandeling door het Formosa-park hier. Entree €2,50, compleet met uitleg en routebeschrijving. Een prachtige plek hier met observatiehutten. Aan de andere kant van de lagune liggen zelfs nog 3 bewoonde eilandjes. Het is een zeer gevarieerd gebied met dennenbossen, biezen, duinen, zoet- en zoutwaterpoelen, getijdenmolen (die nog steeds in werking is) en veel watervogels (o.a ooievaar, reiger en dodaars). Aan de jachthaven van Olhao vinden we een mooi overnachtingsplekje.
Zaterdag de 27e alweer. Jeannette van harte proficiat!!!
De tijd gaat nu wel erg snel. We zijn bijna op het uiterste punt van waaruit we de terugweg gaan plannen. Het weer wil nog niet echt zonnig worden. We rijden naar Faro en parkeren vlak naast de oude stad die omgeven wordt door stadsmuren. We dwalen door de smalle straatjes en bekijken de Kathedraal. Schitterend zijn de zijkapellen versierd met Azulejos tegelwerk; het typische blauwwitte keramiek. Ook het 18eeeuwse orgel, dat wereldberoemd schijnt te zijn om zijn grote bereik en versierd is met Chinese motieven is te bewonderen. We klimmen de trap op naar de klokkentoren en hebben van daar een weids uitzicht over de stad en de (lucht)haven. Elke 5 minuten scheert er een vliegtuig laag over dat net van de startbaan is vertrokken. We zien her en der ooievaars op hun nesten. Als we ook het nieuwe centrum hebben bekeken met mooie mozaïekstraten en leuke winkels betrekt de lucht en net voor een bui zijn we weer binnen.
Het volgende doel is Vilamoura, de jachthaven, en dan Albufeira. Allemaal grote hotels, appartementencomplexen en (golf)resorts. We bekijken ook hier de jachthaven. Het landschap is inmiddels wat bergachtiger geworden en na Faro worden de zandstranden afgewisseld door rotspartijen en kliffen. We eindigen de dag aan het strand van Armacão de Pêra. Er staan een stuk of acht campers. Eigenlijk is er een verbod hier voor campers maar we hebben gehoord dat de politie in Portugal alleen 's zomers controleert en campers wegstuurt dus we wagen het er maar op.
Zondag 28 februari. Ien van harte met je 50ste verjaardag op de 29ste!
Al vroeg zijn we op pad vandaag. We zijn nog niet gewend aan het 1 uur tijdsverschil met Spanje. Eerst naar Portimao, (de Praia da Rocha) : prachtige rode en okerkleurige rotsformaties in zee en op het strand en een wandelpad bovenlangs. De foto's spreken voor zich. Dan naar het strand van Alvor, alleen maar zand en schelpen. Vervolgens de baai van Lagos naar de kaap Ponta de Piedada. Ook hier weer prachtige rotsformaties en grotten met een lange trap tot aan zeeniveau. Heel spectaculair. We rijden naar het centrum van Lagos waar we aan de jachthaven een parkeerplaats vinden waar campers mogen overnachten. Aan het eind van een wandeling door gezellige straten en pleintjes worden we overvallen door een plensbui. De eerste van vandaag. We duiken een eethuisje in om te schuilen en een portje te drinken. Als het droog is gaan we terug naar de camper. Morgen komen we waarschijnlijk aan het verste punt van onze toer: de uiterste zuidwestpunt van Portugal.
Maandag 1 maart.
We maken een wandeling om de jachthaven heen en gaan dan terug naar het winkeltje waar we gisteren mooie keramiek souvenirs zagen in de etalage. Hoewel er op de deur staat dat het om 10.00 uur open gaat, is er om kwart over 10 nog niemand. Navraag bij de buurman leert ons dat er waarschijnlijk vanmiddag pas iemand is. Daar wachten we niet op. Dus rijden we door naar Sagres, na nog twee mooie baaien bezocht te hebben: Praia de Zavial en Praia Ingrina. Dan naar de alleruiterste, meest westelijke punt de Cabo de São Vincente. 60 meter hoge kliffen rijzen hier op uit zee en er staat natuurlijk een vuurtoren. Een machtig gezicht.
Nu zijn we aan onze terugreis begonnen na 5.735 kilometer en 104 dagen. Een vreemd idee dat we aan het eind van deze maand weer thuis zullen zijn. We vinden een mooie camperplaats in Sagres, boven op een klif en vlak bij het centrum, hoewel dat afgezien van de vele barretjes en restaurants, niet veel voorstelt. Een lekker rustig plekje om te filosoferen over de terugroute.