Dinsdag 2 maart

Voordat we Sagres verlaten bezoeken we nog de vesting op de winderige kaap oorspronkelijk gebouwd door Hendrik de Zeevaarder (15^e eeuw). De huidige vesting stamt uit de 17^e eeuw. Een kompasroos, de Rosa dos Ventos, van kiezelstenen met een doorsnede van 43 meter is nog wel bewaard gebleven. Ook bevindt er zich een kapel en een zeevaartschool. Vissers zitten er vanaf een hoogte van 40 meter te vissen! Daarna rijden we naar Castro Marim, 2 kilometer van de Spaanse grens. De afstanden in Portugal zijn maar klein vergeleken met Spanje, voor je het weet ben je er alweer uit. Er is een officiële camperplek in Castro Marim compleet met zgn 'Sanizuil'. Een supermarkt is vlakbij en bij de bieb kun je gratis internetten. Dat is nog eens service! De camperplek staat goed vol. Na een bezoekje aan de bieb en een wandelingetje door het dorp zien we dat het straatje waaraan de parkeerplaats is compleet blank staat. Iemand weet te vertellen dat het door de vloedstand van de zee komt en door de vele regen van de afgelopen dagen. Eén auto waagt het erdoor te rijden en staat meteen stil. Die moet een half uur wachten op een sleepauto en ondertussen is het een gezellige boel met toeschouwers. Diverse verhalen worden uitgewisseld en zo horen we ook dat er een kleine orkaan langs de kust is gegaan richting Frankrijk. Wij hebben daar niets van gemerkt behalve een flinke wind.'s Avonds gaan we in het plaatselijke restaurant een heerlijke Arroz de Mariscos eten, rijst met heel veel vis en een lekkere saus. Na het eten krijgen we van de kok nog een paar streeklikeurtjes aangeboden om te proeven o.a. Amandellikeur. We zagen onderweg hiernaartoe al veel amandelbomen in bloei staan; een schitterend gezicht. Als we terug zijn bij de camper is het water alweer gezakt en kan het verkeer weer gewoon over de straat rijden.

Woensdag 3 maart.

We rijden vandaag een heel eind Spanje weer in. Via de snelweg naar Huelva en Sevilla en dan via kleinere wegen de bergen in naar El Chorro. Vooral het laatste stuk is zeer spectaculair. Jammer genoeg regen het vaak en hangen er dikke wolken om de bergen zodat het uitzicht beperkt is. We overnachten op de camping en zijn daar de enige gasten. Enorme modderstromen hebben een blubberboel van het terrein gemaakt. In no time zitten schoenen en dus ook de camper onder de modder.

Donderdag 4 maart.

Al vroeg gaan we naar Natuurpark Torcal, zo'n 20 kilometer via smalle kronkelweggetjes, haarspeldbochten, dwars door de bergen. Het ligt op zo'n 1200 meter hoogte. De zon komt er door en de vergezichten zijn adembenemend. Bij het park aangekomen blijkt het bezoekerscentrum gesloten te zijn maar we kunnen wel een wandeling maken door het verbluffend mooie landschap van rotszuilen en klippen. We bewonderen allerlei natuurlijk gevormde rotspartijen die in de loop der tijden eigenaardige namen hebben gekregen. Door erosie van water en ijs op het kalksteen zijn deze zgn 'karstverschijnselen' ontstaan. We wandelen ( het is vaak klauteren en modderschuiven) er een uurtje rond. Het is er heerlijk rustig met maar een handjevol bezoekers. We bezoeken daarna Antequera, dat een kilometer of 12 noordelijker ligt, voornamelijk om te tanken, maar het blijkt een mooi stadje te zijn. Parkeren is lastig dus rijden we na een korte eetstop via de grote weg door naar Malaga. We zijn weer aan de Middellandse Zee! Na 18 kilometer langs zee te hebben gereden stoppen we in Torre del Mar waar we vlak bij het strand een mooi plekje vinden tussen nog zo'n 20 andere campers. Het is hier netjes betegeld, dus gaan we eerst aan de grote schoonmaak. Oprijblokken, opstapje, schoenen, broekspijpen en matjes worden uitgeklopt en de bezem gaat door de camper. De zon schijnt en we wisselen ervaringen uit met de buren die uit de buurt van Oss komen.

Vrijdag 5 maart.

Vandaag rijden we zo'n 280 kilometer. Een afstand die we begin januari in 10 etappes deden. Het weer blijft bewolkt, gelukkig geen regen. In de buurt van Almerimar doen we inkopen bij een groot winkelcentrum. We gaan naar Mojacar en begroeten Antonio in zijn taveerne. Er staat maar 1 camper. Hij heet ons hartelijk welkom en klaagt meteen over het slechte weer de afgelopen tijd. Pas maandag wordt het hier beter, zegt hij en laat ons meekijken naar de weersvoorspelling op de tv. Alleen aan de oostkust is zon te zien. We gaan de goede kant dus op! We besluiten dan ook hier niet te blijven. Morgen eerst de was even draaien in de wasserette in het centrum en dan gauw weer door. We verlaten dan ook Andalusië.

Zaterdag 6 maart.

Zoals gezegd eerst naar de wasserette aan de doorgaande weg in Mojacar. Er staat een Thaise de was- en droogmachines te bedienen en terwijl de was schoonspoelt maak ik een praatje, natuurlijk over Thailand. Tegen half 12 zijn twee wassen klaar en rijden we weg uit Mojacar. Hier komen we beslist nog eens terug! Nart heeft ondertussen in de gids van 'España discovery' zitten zoeken naar een overnachtingsplek. In deze gids staan adressen van (vooral) wijnboeren, bodega's, fruitfabrieken e.d. die gratis op hun terrein plaats aanbieden voor camperaars. Dit hadden we in Frankrijk al wel eens gedaan maar in Spanje nog niet. We rijden via Murcia richting Alicante en slaan daar ergens af naar 'the middle of nowhere'. Uitgestrekte wijnvelden, artisjokkenvelden en sinaasappel-boomgaarden worden afgewisseld door rotsformaties en een woestijnachtig landschap. We komen uiteindelijk bij een bodega annex wijncoöperatie aan. Het hek zit dicht en er is geen levende ziel te bekennen. Door naar de volgende. 15 kilometer verder op. Ook hier is gesloten. Er hangt wel een briefje op het hek dat ze op zaterdag 14.00 uur sluiten. Dat had wel eens in het boekje mogen staan! Bij de derde staat geen hek. We kunnen zo de parkeerplaats oprijden. Er zijn nog mensen binnen. We zeggen dat we er zijn en kopen 3 flessen wijn van het huismerk: Salvador Poveda. De man die ons te woord staat heeft kennelijk geen zin om ons diverse wijnen te laten proeven. Het is trouwens best koud hier in de bergen. Ons kacheltje gaat aan! We blijven hier vannacht en morgen maar weer terug naar de Costa.

Zondag 7 maart.

We worden wakker met de laaghangende wolken om ons heen. Van de bodega vlak bij Monovár rijden we een schitterende route door de bergen naar Altea aan de kust. Die zou nog veel mooier zijn geweest als er niet zoveel laaghangende bewolking zou zijn geweest. We bekijken onderweg Guadalest, een ommuurde stad en burcht hoog op een steile rots en omringd door terrasvormige akkers met olijf -en amandelbomen. Een stuwmeer ligt diep in het dal. Het is er ondanks het slechte weer, druk met toeristen; 4 euro kost een plekje op de parkeerplaats! Dan gaat het via kronkelende wegen de bergen uit naar Altea, net iets boven Benidorm. We vervolgen de kustweg in noordelijke richting via Calp, maken een ommetje langs Cabo de la Nao (waar alleen maar grote luxueuze villa's staan) en komen uit in Javéa. Daar vinden we na even zoeken een parkeerplaats waar een stuk of 5 campers staan aan de platja del Arenal. De boulevard ziet er mistroostig verlaten uit. Er zijn veel restaurants. In een daarvan eten we een pizza en drinken er een lekkere Rioja bij. 's Avonds gaat het kacheltje weer aan.