Zondag 14 maart.
We blijven nog een dagje in Peñiscola. De camperparking staat helemaal vol dus parkeren we maar in het straatje ervoor. Stroom hebben we niet nodig. Drie maanden geleden waren we ook hier en we vonden het toen een leuk stadje. We fietsen langs de boulevard naar het centrum om te internetten en te pinnen en gaan weer in de vissershaven wat visjes eten. Het weer is prima, volop zon!
Maandag 15 maart.
Vandaag dan toch maar door. Na een bezoekje aan de Mercadonna in Benicarlo gaan we de N 340 op richting het noorden. We komen de Ebro-delta weer voorbij en halen herinneringen op aan 3 maanden geleden. Op het strand bijTorredembarra lunchen we en maken een wandeling door de duinen en over het strand. In een van de vennen zien we een eend met 12 jonkies. De lente is hier al begonnen! We gaan weer eens een wijnboer aandoen als overnachtingsadres. Ten westen van Barcelona wemelt het van de wijngaarden, dus ook bodega's. Bij wijnhuis Guilera in Subirats worden we hartelijk ontvangen. Er worden hier uitsluitend witte mousserende wijnen gebotteld en vader en zoon laten ons er 2 proeven. We zijn eigenlijk niet zulke 'champagne' liefhebbers, maar deze smaken wel heel goed. We kopen een paar flessen en krijgen een wandelroute mee langs verschillende wijnhuizen in de buurt. We gaan meteen op pad. De route is meer dan 15 kilometer lang, dus dat halen we vandaag niet meer, maar de 3,5 kilometer naar een uitzichtpunt de berg op is de moeite waard. Onderweg staan borden waarop informatie is te lezen over de verschillende druivensoorten die hier in de Pinedès worden geteeld en over de werkzaamheden in de wijngaard. Een mooie en interessante route.
Dinsdag 16 maart.
Het was erg koud vannacht. Het erf en de omliggende velden zijn vol met dauw vanochtend. We zijn blij met ons kacheltje! De route vandaag gaat voor de laatste keer naar de Costa Brava. Even afscheid nemen van de Spaanse Costa. In Sant Feliu de Guixols (probeer dat maar eens goed uit te spreken), zou een grote parking moeten zijn vlak bij het strand waar overnacht kan worden. Na een rit over veelal drukke wegen komen we er aan. De parking staat helemaal vol, dus dat kunnen we wel vergeten. We vinden een eindje verderop bij de haven een parkeerplaats, waar we even lunchen. De plek is niet zo geschikt om te overnachten dus besluiten we een camping in de buurt op te zoeken. Dat valt niet mee. Het wemelt er van de campings maar de meeste gaan pas per 1-04 open. In Platja d'Aro is er een. We checken in en verbazen ons erover dat er op het terrein grote hoeveelheden bomen en struiken verbrand worden. De man van de receptie legt uit dat er vorige week een vreselijke sneeuwstorm is geweest. We zagen inderdaad onderweg hier en daar sneeuwresten liggen. Er zijn honderden bomen ontworteld en takken afgebroken. We zoeken een mooi plekje in de zon en uit de rook en gaan natuurlijk eerst het strand verkennen. Een loopbrug over de doorgaande weg gaat er naartoe. Op die 100 meter zien we dat de loopbrug is beschadigd door omgevallen bomen, dat er drie bomen op een huis in aanbouw liggen en dat van de hoge rand verschillende bomen naar beneden hangen, nog aan een paar wortels vast. Eén heeft een witte omheining in zijn val meegesleurd. We hadden wel gehoord van sneeuwval hier in de buurt en zien nu met eigen ogen de schade. Op de camping wordt aan alle kanten gezaagd en gehakt. Voordat de grote toeristenstroom weer komt moet alles in orde zijn. Het weer was in ieder geval alvast uitstekend vandaag. Hopelijk blijft dat de komende dagen zo dan kunnen we zonder problemen verder noordwaarts.
Woensdag 17 maart.
Een stralende zon wekt ons. Langzaam maken we ons op om aan de rit 'Spanje uit' te beginnen. Het is niet ver meer naar de Franse grens. Eerst maar richting Figueras. Op de weg door de bergen er naar toe zien we nog een massa sneeuw liggen. Ook zijn er honderden bomen langs de kant van de weg gesneuveld. Het is een grote ravage. Het lijkt erop dat de weg pas is vrijgemaakt. We leggen nog even aan in Empuriabrava en het oude vestingsstadje San Martí d'Empurias We doen boodschappen en zoeken een adres om onze bijna lege Spaanse gasfles om te wisselen voor een volle. Hebben we in Frankrijk in ieder geval nog genoeg en voor een volgende keer Spanje. In heel Spanje zie je in alle dorpen en steden Repsol tankstations die de gasflessen verkopen, alleen in deze regio bijna niet. We moeten naar een depot. In Empuriabrava komen we om 5 over 1 daar aan: gesloten tot 15.30 uur. Daar hebben we geen zin in, dus door naar Roses. Een vriendelijke politieagent rijdt ons voor naar het lastig te vinden adres. Briefje op de deur: weer geopend om 16.30. Bij een tankstation weet een bediende ons te vertellen dat alleen in Figueras nog een depot is. Dus dan daar maar heen. De grote oranje poort is dicht en gaat pas om 16.00 uur open. Dus nog 1 uur wachten. Gelukkig komen er achter elkaar een aantal vrachtwagens nieuwe voorraad gasflessen halen om in de dorpen te verkopen. Eén is er zo vriendelijk om onze lege fles voor een volle om te wisselen. Dan kunnen we weer door. We willen in Portbou, net voor de Franse grens overnachten aan de jachthaven. Dat gaat niet door want de weg ernaar toe is (tijdelijk) afgesloten. Dus dan toch de grens maar over. We rijden door naar Coullioure waar we zeker weten dat er een overnachtingsplek is omdat we daar op de heen weg ook waren. Het is er nu een stuk drukker dan in december, voornamelijk Fransen. Het is nog 1289 kilometer naar huis volgens onze routeplanner.
Donderdag 18 maart.
Al vroeg zijn we op pad. We hebben besloten de route via Clermont-Ferrand te nemen. Die is in ieder geval nieuw voor ons. Het is een tolvrije snelweg dus dat moet goed opschieten. In Narbonne is het druk omdat we daar een eindje door de stad moeten. Daarna gaat het vlot. Bij een uitzichtpunt over Milau stoppen we een tijdje. Het uitzicht is geweldig! De route gaat met lange hellingen door het landschap met als hoogste punt 1120 meter. Tegen zessen komen we in Aigueperse, zo'n 30 kilometer voorbij Clermont-Fd. We vinden de parking snel, er staan al drie andere campers. We kunnen hier vuil water en toilet lozen en water innemen. Was het in Spanje maar zo goed geregeld met de camperplaatsen als hier in Franrijk!
We lopen nog even een blokje om door het dorp, bekijken de kerk, het gemeentehuis en een kapel. Het stadje oogt wat vervallen. Er staan in de hoofdstraat nogal wat panden leeg. Het is nog 791 kilometer naar huis. Dat gaan wij niet in 1 dag rijden, vooral omdat we geen tolwegen nemen. We zien wel hoe ver we morgen komen.
Vrijdag 19 maart.
Vandaag rijden we weinig snelweg. Hoofdzakelijke tweebaanswegen, maar die zijn stuk voor stuk rustig. Het gaat via Auxerre, Troyes, Chalons-en-Champagne naar Charleville-Mézières. In Clamecy houden we een korte wandelpauze door het aardige stadje. Als we Troyes voorbij zijn beginnen de grote kale vlaktes waar over een tijdje het graan weer moet groeien. Iets verder ligt de Champagnestreek. In Charleville, we zijn dan al weer in de Franse Ardennen, willen we aan de Maas overnachten. Helaas zijn hier alle 8 plaatsen al bezet en verderop is het verboden te parkeren na 22.00 uur. We vinden het eigenlijk wel genoeg voor vandaag, maar om nou op de laatste plek een bon te krijgen daar hebben we geen zin in. 17 kilometer verder ligt Monthermé. Dat was onze 1e overnachting toen we in november vertrokken. Dus rijden we daar heen. We eten een pizza bij een Turkse 'afhaal' en brengen de laatste (122ste) nacht door in onze camper. Morgen nog 230 kilometer en dan zijn we weer thuis!
Zaterdag 20 maart. Guus van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
We zijn weer thuis!!! Vanochtend om een uur of 8 vertrokken uit Noord Frankrijk. Het was rustig onderweg. Nog even spannend toen we al midden in de Ardennen zaten en het benzinelampje ging branden. Oei, o ja we hadden moeten tanken. Geen idee hoe ver we kunnen rijden dan. Via een binnenweggetje naar de dichtstbijzijnde grotere stad (Revin). Daar was er alleen een met een kaartautomaat. Gelukkig accepteerde die de Visakaart. Toen weer door over rustige wegen langs de Maas via Namen en Hasselt. Tegen half 2 waren we thuis waar Niels en Myrthe ons al opwachtten in een fris gepoetst huis en een groot boeket bloemen in de vaas. Er was natuurlijk veel bij te kletsen over de gebeurtenissen van de afgelopen 4 maanden.
We zijn precies 122 dagen weg geweest.
We hebben daarvan 20 x 's nachts op een camping doorgebracht, 6 x op een betaalde camperplaats en 96 x gratis op een parking gestaan.
We reden totaal 9354 kilometer.
We hebben in totaal 90 geocaches gevonden; 2 in België, 25 in Frankrijk, 52 in Spanje en 11 in Portugal.
18 keer heb ik een verhaal en foto's ( 300) op het reisweblog gezet.
Iedereen bedankt voor de reacties; het is leuk om te weten dat zoveel mensen 'meereizen'. En Dé...bedankt voor de postzegels!!