Granada en de Costa Tropical.

20 januari 2010.

Van Castell de Ferro rijden we via Calahonda langs de Costa Tropical, zoals de kust hier wordt genoemd, naar Motril-haven. Dan gaat het landinwaarts in noordelijke richting naar Granada, zo'n 70 kilometer. Steeds zijn de hoge besneeuwde toppen van de Sierra Nevada zichtbaar en de toeristische route komt langs een aantal stuwmeren en mooie dorpjes. We stoppen bij een enorm stuwmeer boven op de dam (Presa de Rules) en wandelen deze helemaal over. Je waait er bijna af. Dan komen we bij de Embalza de Béznar. We volgen de tip van onze buurman Co op (van de vorige camping) en zoeken het mooie overnachtingsplekje op vlak voor de dam. Het waait nog steeds flink maar de temperatuur is goed; hoewel we al op 600 meter hoogte zijn. De Guardia Civil komt even kijken maar laat ons verder met rust. We zijn de enige camperaars hier.

21 januari 2010.

Al vroeg rijden we naar Granada aan de voet van de meer dan 3000 meter hoge Sierra Nevada. Een half uurtje doorrijden en je zit midden in een groot skigebied. We gaan naar een camping iets ten westen van Granada in de wijk Bobadilla. Een bus naar het centrum vertrekt er elke 10 minuten. Granada is over 2 heuvels uitgegroeid waarvan op een van de twee het Alhambra zich bevindt. Granada blijkt een leuke stad om in rond te dwalen. We bekijken de imposante Cathedral uit 1518 en waaraan 186 jaar is gebouwd. Er zijn tientallen zijkapellen en een prachtig altaar. Ook de smalle straatjes in de oude Moorse wijk Albaicin zijn de moeite waard. De panden hebben nog de oude oorspronkelijke gevels. We lopen om het Alhambra heen, aan de ene kant omhoog en via de ingang van het complex weer naar beneden. Het is niet nodig om nu al kaartjes voor morgen te kopen wordt ons verteld. s'Avonds om 9 uur worden we door een minibusje opgehaald. We gaan naar een flamenco-optreden in de vroegere zigeunerwijk Sacromonte, waar ook veel grotwoningen waren. Samen met nog 5 andere stellen (Noren, Japanners, Koreanen en Spanjaarden) maken we een rondrit door de smalle straten. Een Engelssprekende ex-flamencodanser/zanger vertelt van alles over de stad en wandelt met ons langs interessante gebouwen en plekjes. We kijken vanaf het hoogste punt van Albaicin (Mirador de San Nicolas) uit op het van alle kanten verlichte Alhambra. Tegen half elf komen we in bar Los Tarantos waar de gelijknamige, 6 leden tellende formatie voor ons een flamencoshow opvoert .Vier dansers, een gitarist en een zanger doen hun best ons de flamenco te laten beleven. Er loopt een oud opoetje rond die ons castagnetten probeert te verkopen. Pas om half een zijn we terug op de camping. Het was een heel bijzondere avond.

22 januari 2010

Vandaag dan naar Alhambra. De ochtend begint wat nevelig maar de zon verdrijft die al snel. Er zijn 5 heteluchtballonnen in de lucht als we naar de bushalte lopen. Het wordt een schitterende dag en we zien veel mooie dingen. Het Alhambra bestaat uit drie gedeeltes: Palazio Nazaries, de Alcazaba en de Generalife. We bezoeken eerst het Palazio Nazaries. (we moeten met de groep van 11.30 naar binnen). Dit koninklijke paleis bestaat uit schitterende kamers en binnenhoven vol met schitterend Moors vakmanschap: Arabische inscripties,decoratief tegelwerk, minutieus houtsnijwerk op wanden, plafonds en zuilen. Overal zijn waterloopjes, fonteinen en vijvers.

Het Alcazaba (fort) is het oudste gedeelte uit de 9^e eeuw, het zijn restanten van wallen en torens. De hoogste toren, Torre de Vela, geeft een 360 graden panorama over de hele stad en omliggende bergen. Het Generalife (het zomerpaleis) wordt omringd door een verzameling gangen, patio's en geometrische vijvers met mooie heggen, tuinen en beplanting. Het Alhambra is verbazingwekkend mooi; iedereen zou dit een keer in zijn leven gezien moeten hebben!

Na ons bezoek strijken we neer op een van de terrasjes aan de voet van het Alhambra en doen ons tegoed aan Sangria en wat te eten. We rusten een hele tijd uit en bekijken ondertussen een bellenblaaskunstenaar en een zanger/gitarist die na hun optreden met de pet rondgaan. Dit was echt een van de hoogtepunten van deze reis tot nu toe.

23 januari 2010: Onze (nu) ex-buurvrouw Maria is jarig vandaag: Van harte proficiat!!

Met 4000 kilometer op de teller gaat het terug naar de kust. We nemen nu de snelweg en tot onze verbazing is via deze route ook nog heel wat moois te zien: sneeuwtoppen,dalen, stuwmeren, bruggen en dorpjes. Vlakbij Motril-haven is een klein gebied 'wetland'.Het heet Charca de Suarez. Via een cache komen we hier terecht en het is een heel mooi plekje. Wat vennen en een wandelroute er om heen met observatiehutjes. Er zitten massa's verschillende soorten watervogels en Nart kan er zijn hart ophalen. Het gebied is helemaal omheind, heeft beperkte openingstijden, en ligt ingesloten tussen een weg, wat bedrijven, een hotel en wat flats. En toch is het er heel stil en hebben de vele vogels er voldoende rust.

We rijden daarna naar een parkeerplaats aan het strand voor de lunch, waarna het begint te regenen. We doen dan uitgebreid boodschappen bij een Lidl bij Salobrena en gaan op zoek naar een plekje voor de nacht. We vinden dat net even verder beneden aan het strand bij La Caleta. Er staan al een stuk of 15 campers; wij passen er nog wel bij met onze kleine zwerfauto. Als het droog is lopen we even het dorpje binnen en drinken wat in een van de kleine kroegjes.

Zondag de 24^ste (Vandaag is schoonzus Lydia jarig: proficiat!!) blijven we ook hier. We maken een strandwandeling naar Salobrena-plaja. We bekijken de activiteiten op de boulevard, zien ook hoe een kanovisser omslaat en al zwemmend de kant weer bereikt met aan zijn hengel een meeuw, die verward is geraakt in de lange lijn.

Maandag de 25^ste gaan we weer een stukje verder langs de Costa Tropical. In Almunecar doen we boodschappen en maken een korte wandeling langs de boulevard en bekijken Castillo de San Miguel. Co's 2^e tip voor een mooie overnachtingsplaats aan de Plaja de Canuëlo, een kilometer of 10 voor Nerja kunnen we niet bereiken omdat de weg daar afgesloten is. Een eindje verder vinden we aan de rustige weg een ruime parking met uitzicht op Nerja. Dit is voor een nacht ook prima. Op een informatiebord lezen we dat hier voor de kust 3 soorten dolfijnen zijn. We zien er geen een.Morgen weer hoogste tijd om de verhalen te versturen en de was te (laten) doen...en om Nerja te bekijken natuurlijk; er zijn grotten en mooie stranden.

Naar de Costa del Sol

10 januari 2010

Laura gefeliciteerd met je verjaardag!!!

Na nog een dagje in Gabo de Gata (we maken een fietstocht en een lange wandeling langs het grote zoutmeer) gaat het de volgende dag naar Almería. We lopen de kilometerslange boulevard een eind langs, beklimmen de berg waarop de vuurtoren (Faro de San Telmo) staat en bekijken de jachthaven en omgeving van Roquetas del Mar. Ook hier heel veel nieuwbouw, waarvan veel niet af is en zo te zien stil ligt. Overal om ons heen weer fruit-en groentekassen, zo ver het oog reikt. We overnachten op de camping daar en rijden een dag later door naar Almerimar. De doorgaande weg ligt hoog boven het stadje. Er is niets ouds hier te vinden, maar alles is wel heel planmatig en doordacht opgebouwd. Een mooie jachthaven als centrum en veel appartementencomplexen, ruim opgezet en in aparte bouwstijl. Vlak bij de Mercadonnasupermarkt is een parkje waar een aantal campers staan. Ziet er gezellig uit. Hier blijven we 2 nachten. Overdag is het weer redelijk, wel wat bewolkt, maar prima fiets en wandelweer. We fietsen het strand in oostelijke richting(zandpaden, duinen en vennen), en in westelijke richting(betegelde boulevard met parkeerplaatsen en strandtentjes).

Vanaf de 14^e januari zijn we op camping Huerto Romero aan het strand in Castell de Ferro, een historisch stadje met een van origine een Arabisch fort in het centrum. Een oude knusse camping in een botanische tuin met veel uitheemse bomen die de eigenaars zelf uit het buitenland hebben gehaald. Bij veel bomen hangen kaartjes met naam en oorsprong. Het is er heel rustig nu. Er zijn een aantal vaste caravangasten, maar die zijn er nu niet. Er zijn nog twee Nederlandse echtparen met een camper, die hier al jaren komen. Ze vertellen ons van alles over mooie camperplaatsen en interessante plekjes. Het dorp komt pas op zaterdag tot leven wanneer er markt is. Er is verse vis te koop en nadat Nart een pond garnalen heeft zitten pellen smullen we 's avonds van een heerlijke viscurry. Het weer is uitstekend en we vermaken ons prima, maken op zondag een fikse wandeling naar de top van een van de bergen waar een vuurtoren op staat. En waar het uitzicht natuurlijk fantastische is. Het is vandaag windstil en we badmintonnen zelfs een tijdje. Ook maandag 18 en dinsdag 19 (Vandaag is ons ma 87 jaar geworden!) zijn we nog hier en brengen de tijd door met wandelen, jeu de boulen, kletsen met de buren, lezen en luieren in de zon. We willen hier niet vastroesten en nog meer van de Spaanse en Portugese kust zien dus besluiten we om woensdag weer een eindje verder te gaan.

De Costa Almería.

2 januari 2010 ........TINUS: Van harte gefeliciteerd met je verjaardag!!!! Hoe vond je ons kaartje?
We gaan vandaag weer een stukje verder Andalusië in. Er is markt in Vera en daar gaan we een paar uurtjes rondkijken. Heel gezellig. We kopen er groente, fruit en olijven en gaan dan naar Garrucha waar we aan de haven onze middagboterhammen eten. We lopen nog even een eindje langs de haven en gaan dan richting Mojacar. De weg er naar toe loopt vlak langs zee. We pikken hier nog een cache op en gaan dan de camperparking opzoeken. De afslag naar de parkeerplaats is afgesloten maar via een zandweg komen we er toch. Er staan zo'n 12 campers bij een taveerne. We beklimmen de berg er vlak naast en drinken dan wat in de taveerne bij Antonio. Als zijn vrouw er is, kun je hier ook van alles te eten bestellen. We kleppen wat met twee Duitsers en een Belgische aan de bar en tegen zevenen gaan we een potje koken. Dit lijkt een prima plekje voor de komende dagen.
3 januari
Het is inderdaad een heel mooi plekje hier. Bij de bar van Antonio kan men de toilet legen en drinkwater innemen. Er staan hier veel campers langere tijd; die hebben dan een aggregaat bij zich om de stroomvoorziening op peil te houden. Ook zijn er met zonnecollectoren op hun dak. We maken 's ochtends een mooie wandeling naar een strandje 3 kilometer verderop. 's Avonds gaan we in de bar paella de marisco eten samen met de Duitse buurman Frank. Antonio's vrouw maakt een heerlijke pan vol klaar.
Antonio gaat tegen achten op huis aan. Daarna is het hier aardedonker.
4 en 5 januari . Voor wie vandaag weer aan het werk moet, sterkte en Dé ik hoop dat je beetje kunt bijkomen van de drukke kerstvakantie!
We maken een paar heerlijke wandelingen, een langs het strand en een de rambla (een brede drooggevallen rivier) over. We bezoeken Mojacar Pueblo (het dorp zelf). Het ligt 2 kilometer landinwaarts hoog op een berg. De smalle straatjes en pleinen staan hier vol met bloemen en planten, er is een 15-eeuwse kerk en vanaf het centrale Plaza Nueva is er een schitterend uitzicht over de omgeving.
6 januari.

Het is 3 koningen vandaag, een nationale feestdag in Spanje. Alles is dicht en iedereen heeft een vrije dag. We gaan van Mojacar naar Carboneras. Er is een kleine parkeerplaats vlak bij het strand. Nadat we er even hebben gewandeld over de boulevard en de haven hebben bekeken, rijden we door naar de vuurtoren bij Mesa Roldan, aan het eind van een kronkelende steile weg omhoog. Weer schitterend uitzicht over de kust en de bergen van het binnenland. We zitten er een tijdje in de zon en overwegen hier te overnachten. Het is in ieder geval een rustig plekje. De zonsondergang is spectaculair. Als het helemaal donker is glijdt alleen het licht van de vuurtoren langs. Af en toe komt er toch een auto de berg oprijden die meteen weer omdraait en terugrijdt; beetje vreemd eigenlijk. Dat gaat tot na elven door, ook als we al in bed liggen. We voelen ons niet prettig en besluiten een ander plekje te zoeken. In het stikke donker rijden we terug naar Carbonares en gaan op de P bij het strand staan. Er staan nog twee campers hier; dit voelt een stuk veiliger dan eenzaam boven op de berg.
7 januari.
We worden laat wakker; het plenst al een hele tijd en het water spoelt over de weg. Als het na elf uur droog wordt lopen we even de markt over om wat groente en fruit te kopen. De lucht ziet er nog donker uit en het spettert af en toe. In Las Negras maken we een korte stop en gaan dan door naar La Isleta. Een klein wit dorpje aan het einde van de weg: groot strand en bergen er omheen. Een grote plek vlak boven het strand is een prima overnachtingsplek. Er staan nog een stuk of 6 campers.
8 januari.
Het stormde vannacht; we stonden te wiebelen op de bandjes. We gaan weer eens een camping opzoeken voor een paar dagen. De eerste die we aandoen is Los Escullos in San José, 10 kilometer verderop. Kost maar liefst 27,00 euro per nacht! We rijden naar een andere in Cabo de Gata. Deze is midden in het nationale park met dezelfde naam (een woestijnachtige streek met massa's cactussen en agave's) en wat goedkoper. Voor boodschappen rijden we naar La Cañada naar de Eroski en gaan ook nog even bij een camperzaak langs. We laten de waterpomp even nakijken (die slaat af en toe op hol, maar nu doet tie dat natuurlijk net niet?) en kopen een nieuw rood-wit reflectiebord. We zijn de onze verloren door de harde wind. De plaatsen op deze camping zijn aan de krappe kant en bij het wegrijden raak ik even een boom die achter onze plek staat...stond, want hij ligt meteen om. Het blijft de hele dag en avond flink stormen. Volgens de dame aan de receptie is het lang niet zo koud geweest in Almeria. De buitenthermometer gaf 8 graden aan. We willen hier in het nationale park toch wel wat wandelingen en fietstochten maken, o.a. naar de Salina's (zoutmeren) waar veel watervogels te zien moeten zijn. De weersverwachtingen zijn echter niet erg optimistisch. We zien wel.
9 januari
Kreeg de dag van gisteren een 5 als waardering, vandaag is beslist weer een 8. De wind is gaan liggen en de zon schijnt volop. Nadat de wasmachine en de droger voor ons hebben gewerkt en we even hebben gebabbeld met het thuisfront via skype, is het tijd voor wat meer beweging; wandelschoenen aan en op weg naar het strand en de 'pueblo' El Gabo de Gata. Het pad leidt tussen groente- en fruitkassen door en door een woest en ruig landschap. El Gabo is een verrassend dorpje: veel nieuw maar ook nog oud spul. Een oude toren die vroeger de guardia civil huisvestte en restanten van een vissersvlootje. Omdat de tippel om het zoutmeer heen nog wel een uurtje of zo in beslag zal gaan nemen keren we ( na een korte pauze op een terrasje) nu om en willen morgen met de fiets een langere tocht door het nationale park maken. Het is niet handig om in het donker de weg terug te moeten zoeken.

Naar Andalusië

28 december 2009.
Bijna zijn we in Andalusië. Vandaag een korte rit van Los Curos door de bergen naar Aguilas. Een heel prettige stad met een kleine binnenhaven, voldoende parkeerruimte, een bedrijvige vissershaven, een vuurtoren, een kasteeltje op een rotspunt en 2 molens die boven de stad uitsteken. Nadat we bij een groot winkelcentrum net buiten het centrum flink hebben ingeslagen en zelfs voor Nart 2 broeken hebben gevonden, vinden we een goede parkeerplek bij de vissershaven; de netten liggen te drogen op de kant en worden gerepareerd. We gaan eerst weer eens een tas vol wasgoed wegbrengen naar een lavanderia. Morgen om 11.00 uur klaar. We lopen aan de hand van een stadsplattegrondje die we bij de toeristen-info kregen een eind langs de haven, het strand en door het centrum. We klimmen via trappen en kronkelwegen naar de molen en hebben schitterend uitzicht. We drinken wat op het gezellige Plaza de Espana , meer een park met terrasjes, fontein en palmbomen, bekijken de Iglesia daar en komen tot de conclusie dat het hier goed toeven is. De boulevard is mooi verlicht met allerlei kleurige kerstversiering. Deze stad leeft en niet alleen van en voor de toeristen.

Ook de 29ste blijven we in Aguilas. Het weer is schitterend, strakblauwe lucht en om 10 uur al 20 graden. We klimmen eerst naar boven naar het kasteel om weer een prachtig uitzicht over de stad en de daar achter gelegen bergen te hebben. We halen de was op en pakken dan de fiets om een eind in noordelijke richting langs het strand te rijden. Na de lunch doen we hetzelfde maar dan in zuidelijke richting. We komen tot voorbij een camping; dan wordt het een echte wandelroute of we moeten over de grote weg. Dat zien we niet zitten dus keren we om en pakken op een van de weinige terrasjes, die open zijn, aan de Playa de Colonia een rosétje en een biertje. Terug bij de camper zitten we nog lange tijd te kijken naar alle activiteiten aan de haven. Er komen vissersboten binnen, netten worden op grote rollen gewikkeld en daarna weer op de parkeerplaats uitgelegd om te drogen en te repareren. Er wandelt allerlei volk rond en er komen weer wat campers ons gezelschap houden. Een van de mooiere plekjes!
30 december.
Om half 10 zijn we al op weg. Op de grens Murcia - Andalusië gaan we een cache zoeken. We zijn nu in de streek Andalusië, maar de provincie hier heet Almería. Ook de kust heet hier Costa Almería. Na wat klimwerk vinden we de cache op een mooie plek boven op een berg. Dan gaat het door via Juan de los Terreros langs de kustweg. Onderweg zien we regelmatig op het strand campers staan. Na een lunch op het strand bij Villaricos zoeken we op de camping van Palomares (bij Vera) een mooi plekje. Hier blijven we de jaarwisseling. Er is wifi, dus ook de mogelijkheid om te skypen. Af en toe staat er een flinke wind maar ook de zon is er steeds.
31december
Vandaag doen we niet zo veel. We maken de luifel goed schoon, die was al lang niet meer gebruikt, de camper krijgt een poetsbeurt, we doen wat boodschappen bij de Consum en maken een wandelingetje door het dorpje Palomares. Ook nu weer volop zon met een fikse wind af en toe. We blijven tot middernacht op (dat gebeurt niet vaak!) en spelen tot die tijd wat scrabblepartijtjes. Af en toe horen we wat geknal ver weg. Kortom een rustige jaarwisseling. (Ik heb eigenlijk best trek in een oliebol). Harold en Esther sturen smsjes met de beste wensen.

1 januari 2010. Gelukkig nieuwjaar iedereen!!! En Marianne: VAN HARTE GEFELICITEERD MET JE VERJAARDAG!!
DE dag begint alweer stralend. Wat zijn wij toch een bofkonten dat we nu in de zon kunnen ontbijten. We sturen iedereen een nieuwjaarswens.

Verder langs de Costa Calida.

Dinsdag 22 december,

De eerste keer deze trip dat we de wekker moeten zetten; om half 10 staat de afspraak bij het camperbedrijf om de koelkast te repareren. Na anderhalf uur is het gefikst. Hij doet het weer op 220Volt. We doen inkopen, tanken en rijden naar Cabo de Palos waar de vuurtoren staat. Er is een grote parkeerplaats waar een aantal campers staan; mooi plekje hier met uitzicht op La Manga vanaf de andere kant. De grote binnenzee (Mar Menor) blijft fascineren met z’n vulkaanachtige bergen erin en er omheen en de grote gebouwen op de lange “pier”. Het weer is prima en de thermometer loopt op tot 21 graden hoewel er een flinke wind staat.

Woensdag 23 december.

Om 9.15 uur nemen we de bus naar Cartagena die bij de ingang van de camping stopt. Via kleine dorpjes in de omgeving zijn we er in 3 kwartier. We lopen eerst de markt over, waar niet veel bijzonders te koop is; kleding, tassen, schoenen en huishoudelijke artikelen. Dan door naar El Corte Inglés, een soort Bijenkorf. Daar vinden we 3 nieuwe cd’s met Spaanse gitaarmuziek. Cdzaken zijn we in Spanje nog niet veel tegengekomen. Via de Alameda gaan we naar de Plaza de Espana, die momenteel op de schop gaat. Door een lange winkelstraat komen we bij de haven. Er zijn mooie gebouwen met wisselende stijlen te zien; barokke, neoklassieke en modernistische. Deze staan dan nog tussen allerlei oude archeologisch interessante, al dan niet bouwvallige bouwwerken in. Parque de Torres met het Castillio de la Conception bereiken we via een lift. Van daar uit is er een mooi uitzicht over de hele stad (met 2 amfitheaters)en de haven. Bij de haven is ook de allereerste onderzeeboot te zien, ontworpen door Isaac Peral (geboren in Cartagena) in 1884. We drinken nog wat in een van de vele cafeteria’s en nemen dan de bus terug. Al met al een heel leuke dag.

Donderdag 24 december .

Vandaag gaan we verder langs de Costa Calida. We maken vlak bij Cartagena een wandeling de berg op naar de Bateria de Cenizas. Een klim van ongeveer een uur met fantastische uitzichten onderweg! Boven aangekomen lopen we onder een poort door in Majastijl. Er staan twee gigantische kanonnen (met een loop van 18 meter) die in 1930 hier zijn neergezet. Er is hier ook een modern radarstation. Na de wandeling rijden we via een kleine kustweg ( waar vreemde paarse kleuren in het gesteente te zien zijn) naar Cartagena (waar we nog wat boodschappen inslaan).In eerste instantie rijden we door naar Mazarron en zoeken daar een plekje voor de camper bij de jachthaven. Die is echter helemaal afgesloten voor verkeer. Nadat we de vuurtoren nog van dichtbij hebben bekeken, besluiten we een paar kilometer terug te rijden naar Isla Plana, een klein dorpje met een camping tegen de bergen aan, een kleine boulevard, een kerkje aan het strand en wat oude Romeinse opgravingen. Ook hier wordt de boel opgeknapt met mooie betegeling en plantenbakken.

Het is er erg rustig en op de parkeerplaats vlak bij het kerkje, de Iglesia del Carmen, overnachten we.

Vrijdag 25 december……. Frank: Van harte gefeliciteerd met je verjaardag!!!!

We worden wakker met een stralende zon en een schitterend uitzicht (zie foto). Na het ontbijt maken we een strandwandeling. Het is echt “korte-broeken-topjes-weer”. Een eind verderop begint een “plastik dorp”. Allemaal kassen met groente of fruit. Een wandelpad komt er langs. Het bevalt ons goed in Isla Plana en we blijven hier de hele dag. Morgen maar weer een stukje verder.

Zaterdag 26 december.

Vandaag rijden we maar 40 kilometer. Na een strandwandeling/klauterpartij bij playa de Perches (waar we weer eens een cache vinden) leggen we al voor de middag aan bij een camperpark in Los Curas beheerd door een Duits echtpaar met veel honden en ander vee. Er is tussen 5 en 7 uur ’s avonds wifi beschikbaar in de bar die er bij is. Er staan voornamelijk Duitse camperaars (stuk of 12) en de sfeer is gemoedelijk. De plek is echter nogal wat afgelegen van strand en dorpjes. Ook hier overal om ons heen plastik fruit en groentekassen, zover als het oog reikt, met bergtoppen op de achtergrond. We fietsen een keer naar twee strandjes bij Puntas de Calnegre en genieten verder van de rust. Ook

Zondag 26 december blijven we hier; beetje wandelen, boekje lezen in de zon, reisverslag bijwerken en bekijken waar het morgen heen gaat.

Costa Calida..

Woensdag 16, donderdag 17 december 2009

Voordat we richting Alicante gaan, beklimmen we het laatste topje van de hoge berg met het kruis erop. Groots panorama over Benidorm en de rest van de kust. Dan gaat het door naar El Campillo. Vandaar kunnen we makkelijk een bezoek aan Alicante brengen . We blijven 2 dagen op de camping. Lekker warm douchen en er is een wasmachine en een droger. Het weer is weer goed.. De volgende dag pakken we de tram naar Alicante. We zijn er in een half uurtje. We bekijken de Cathedraal van San Nicolás die een indrukwekkend groot altaar heeft. Dan gaat het naar boven naar het fort dat op de 166 meter hoge berg staat. Er gaat een lift naar toe die in de berg begint. We wandelen boven wat rond ; er is een schitterend uitzicht natuurlijk. Er wordt nog druk gerestaureerd.. Via netjes geplaveide paden lopen we weer naar beneden en gaan de haven en de boulevard bekijken. Op de Explanade España is een kleine markt (tassen, hoedjes e.d). De temperatuur loopt vandaag op tot 22 graden. Terug nemen we de sneltram die helemaal naar Benidorm doorgaat en zijn in 15 minuten weer terug in El Campillo.

Vrijdag de 18^e.

Tijd om te verkassen. Via Elche willen we naar Santa Pola. Elche, dat wat meer het binnenland in ligt is verrassend mooi. Er bevindt zich de grootste plantage van Europa met meer dan 200.000 dadelpalmen, sommige wel 25 meter hoog. Er zijn gezellige parken van gemaakt met fonteinen, vijvers, speeltuintjes en romantische paadjes. Een tweede bijzonderheid is het Musea de La Festa. Er is een virtuele expositie te zien van de religieuze voorstelling die elk jaar in augustus wordt opgevoerd in de Basilica Santa Maria en de Mariahemelvaart uitbeeldt, gespeeld en gezongen door inwoners van de stad. In de hoge koepel wordt een podium met luik geconstrueerd waardoor een 6 man sterk engelenkoor, compleet met gitaar en harp naar beneden komt en Maria naar boven wordt gehesen. Heel bijzonder!

In Santa Pola vinden we een plekje aan de jachthaven waar al een stuk of 10 campers staan. De tweede dag in Santa Pola is vrij koud; het heeft vannacht geregend en het blijft de hele dag bewolkt. We wandelen wat langs de bedrijvige vissershaven en bekijken de oude vesting in het centrum, de markt en de winkels. Veel is er dicht. We wippen even een internetzaakje binnen om wat mail te bekijken en te beantwoorden en houden het dan voor gezien. We blijven hier nog 1 nacht en gaan dan verder. We lezen in de krant dat het verderop naar het zuiden nu niet veel warmer is dus is er geen reden om versneld af te zakken.

Zondag de 20 ste. We rijden opnieuw door uitgestrekte zoutvlaktes. De kustweg is soms mooi met hier en daar steile rotskust en soms saai doordat alles is volgebouwd met hoge appartementcomplexen. Via Torrevieja en San Janvier gaan we richting La Mancha del Mar Menor, dat helemaal op de punt van de Costa Calida ligt. Er is een camping aan de grote binnenzee. We hebben wat moeite om die te vinden omdat er nogal wat aan het wegennet is veranderd sinds de update van onze GPS. Afslag 15 is 11 geworden dus dan ben je al gauw te ver! We krijgen een mooi plekje vlak bij het gebouwtje met toiletten, douches, afwasplek en wasmachines. Het is een supergrote camping met vooral langblijvers. Er is een restaurant, internetruimte, zwembad (openlucht en overdekt) , tennis,- jeu de boulebanen, midgetgolf, speeltuin en andere speelvelden, een dokterspost,supermarkt en een entertainmentprogramma met o.a (line)dansen, bingo, Spaanse cursus, yoga, quiz, handenarbeid, bridge en muziek. En er is een kerk en pinautomaat. Kortom een dorpje op zich. Iedereen is erg vriendelijk en een praatje is algauw.

Costa Azahar en Costa blanca

Vrijdag 11 en zaterdag 12 zijn we op de camperplaats tussen Benicarlo en Peniscola. We gebruiken de eerste dag de tijd om te internetten, boodschappen te doen en een wandeling langs het strand te maken van Benicarlo. Dit is een echte seniorenstad. We kunnen zelfs in het zonnetje buiten lunchen. Het is nog even wennen aan het witte, droge Spaanse brood. Af en toe vinden we iets beters. Met de spotgoedkope (en toch lekkere) Spaanse wijn hebben we geen moeite. We maken een babbeltje met medecamperaars op het terrein. Veel Nederlanders hebben we nog niet gezien; voornamelijk Duitsers en Fransen trekken naar het zuiden, soms met campers zo groot als een bus.
De nacht op zaterdag was aardig koud, ook 's morgens staat er een frisse wind maar tegen tienen komt toch de zon te voorschijn. We fietsen naar Peniscola om de oude stad te bezoeken. Die ligt op een klip die uitsteekt in zee en is eigenlijk een 14e eeuws fort: Castell del Papa. Dikke muren er om heen en een doolhof van kronkelende, met gladgeslepen kiezels geplaveide straatjes en blauwwitte huisjes, een vuurtoren en een kerk Er is een mooi uitzicht over de drukke vissershaven en het kilometers lange strand. We eten wat heerlijke verse visjes bij het haven restaurant. 's Avonds is er een gitaarconcert in het congrescentrum ter ere van het 100ste sterfjaar van de Spaanse componist Tarrega. Voor 5 euro kunnen we er bij zijn. De zaal is nog niet voor ¼ deel gevuld en het is er erg koud maar de muziek van Manuel Babiloni is prachtig. Een goede compensatie voor onze gejatte cd's. Als we terugfietsen is het buiten ook aardig koud. We steken voor de eerste keer ons kacheltje aan en spelen nog een potje scrabble.

Zondagochtend begint het te regenen en de lucht ziet grauw. We besluiten verder te gaan; Valencia staat op de planning. We gaan even bij de Carrefour binnen voor wat nodige voorraad. De Spanjaarden brengen hier hun natte zondagen door want het is beredruk. Ook als we Valencia binnenrijden regent het nog en we gaan verder door in zuidelijke richting. We kwamen voor de zon toch? We zien hier uitgestrekte sinaasappelboom-gaarden. Onze kerstboom dit jaar heeft alleen oranje ballen dus! We stoppen in El Perello aan de haven en de regen houdt nog steeds niet op. Hopelijk is het morgen beter.

Niet dus! Het blijft gieten de hele nacht en de volgende dag maken de ruitenwissers overuren. Wij zijn zo'n 140 kilometer zuidwaarts gereden en zijn in l'Alfas del Pi vlakbij Benidorm aangekomen. Af en toe reden we tot aan onze assen door het water dat over de straten stroomde. Zeer harde windstoten deden ons campertje op zijn banden schudden. Noodweer dus! Op dit camperpark zijn alle voorzieningen +wifi, warme douche en 's morgens vers brood. Alleen is de internetverbinding heel dun en de douche is nu even alleen koud. Er is plaats voor zo'n 40 campers en er zijn amper lege plekken.
Pas de volgende dag als het licht is en de storm voorbij is zien we waar we staan. Besneeuwde bergtoppen liggen niet ver weg. De zon schijnt weer volop en alleen aan grote plassen is te zien welk weer het de afgelopen twee dagen was. We nemen bus 10 naar Benidorm en struinen daar de halve dag rond. We bekijken een paar mooie pleintjes en een park met amfitheater. Heel veel hoge flatgebouwen bepalen het stadsgezicht; een lange boulevard vol met veel grijze en kale koppies, al dan niet met rollator, wandelstok of scootmobiel. De een loopt met dikke winterjas, de ander in topje en korte broek.(De laatste zijn meestal Engelsen) Eén waaghals (of stoere bink!) loopt met zwembroek op het strand heen en weer. Tegen half vier zijn we op het park terug. Er is nog steeds geen warm water. Ik ruil 3 uitgelezen boeken in het kantoortje om voor andere. Morgen gaan we door richting Alicante.

Costa Dorada en verder.......

Vandaag 6 december verlaten we Calella nadat we daar het Catalaanse verhaal en de foto's op het weblog hebben gezet. We rijden via Vilassar de Mar en El Masnou Barcelona door en vinden een schitterend plekje aan de haven van Sitges. Vanaf hier hebben we zicht op de jachthaven, het strand en de boulevard. We slapen uitstekend met het ruisen van de zee in onze oren.

De 7^e vervolgen we onze weg langs de kust. Het blijft nog steeds prima weer; het wordt zelfs steeds beter! Nadat we een oud kasteel bij Tamarit hebben bekeken komen we in Tarragona aan. We zoeken eerst een plekje om te staan en gaan dan op pad. Het is wel even klimmen naar boven maar dan zien we ook mooie oude dingen. Een amfitheater en een kathedraal in het oude gedeelte van de stad. Ook het 'nieuwe'stadsdeel is de moeite waard. Netjes aangelegd met veel oude gebouwen en standbeelden.

Dinsdag 8 december.

Vannacht is de voorportier opengebroken terwijl we lagen te slapen. Ik werd wakker van gerommel en toen ik benul kreeg wat ik hoorde en ging kijken terwijl ik tegen Nart praatte zag ik door de vooruit 3 types weglopen en achter een verderop staande camper verdwijnen. De volgende ochtend is Nart zijn leesbril kwijt, dat gebeurt wel vaker. We vervolgen onze weg langs de kust, beklimmen een berg vlak bij Hospitalet d'Infant met schitterend uitzicht en eindigen vandaag in l'Ampolla, waar we een met camera's beveiligde parkeerplaats vinden. We ontdekken dat de box met Spaanse gitaarmuziek cd's verdwenen is. Die lag onder passagiersstoel. We zien aan het portierslot dat dit geforceerd is Het werkt echter nog wel. gelukkig is onze mio niet meegenomen.

We wandelen nog wel even langs het strand en boulevard in een stralende zon. Het is vandaag in Spanje een nationale feestdag (feest van de onbevlekte ontvangenis) dus alle winkels zijn dicht. We gebruiken een sjorband om de voorportieren via de armsteunen vast te zetten en met een andere zetten we de zijdeur vast. Zo, niemand maakt deze deuren zomaar open! (Als wij binnen zijn!)

Woensdag en donderdag brengen we door in de delta van de Ebro. Het is een vlak gebied met veel lagunes, kanaaltjes, meertjes en rijstvelden en natuurlijk veel vogels. We halen bij het informatiekantoor van Deltebre wat folders met fietstochten in de omgeving. Het is schitterend weer om te fietsen: geen wind en volop zon. We parkeren in de duinen van Riumar en rijden dan via diverse uitkijkpunten en platforms langs zee, de Ebro en tussen de rijstvelden door. We wanen ons even op Bali! De toer is 26 kilometer lang en we zien massa's vogels: heeeel veel (allerlei soorten) reigers, eenden, meerkoeten, waterhoentjes. Tussen Amposta en de monding van de Ebro ligt geen enkele brug; er varen alleen wat kleine personenveerpontjes heen en weer. De tweede dag is de zuidkant van de Ebro ons fietsgebied. Hier is wat meer rietland te vinden. In de lagune van Tancade zien we duizenden flamingo's. Ook weer heel veel andere water-,zang,-en roofvogels. Een schitterend gebied; we kijken onze ogen uit en zo lekker rustig. We komen maar af en toe wat mensen tegen. Halverwege de middag vervolgen we dan da N340 weer richting het zuiden. We verlaten Catalunya en rijden de provincie Valencia in. Na nog een strand/duinwandeling bij Vinaros strijken we op een bewaakte camperplaats in Peniscola neer. Als we onze toilet willen legen hier zien we dat ook het achterdeurslot is ontwricht. Ook dit slot werkt gelukkig nog wel.